Spring break met familie!

Sorry alvast voor een lang verhaal, maar in de vakantie hebben we zo veel gedaan! 30 augustus was het dan eindelijk zover, papa, mama, Inge en Moniek kwamen over naar Zuid-Afrika! Overdag gehoord van hun dat ze eigenlijk niet meekonden en stand-by plaatsen kregen. Maar uiteindelijk konden ze gelukkig toch mee. Ik ben zaterdagavond naar Johannesburg gevlogen en heb ze daar opgewacht met een Holland ballon/vlag (die ik nog had liggen van het WK). Natuurlijk super blij ze weer te zien! Het was voor mij alleen wel even wennen dat ik weer gewoon Nederlands kon praten haha. Ik heb deze 2 weken een paar keer gehad dat ik gewoon niet meer op het Nederlandse woord kwam haha. De volgende ochtend de auto gehuurd en vertrokken we naar Hazyview, dorpje naast het Krugerpark. Ik, papa en Inge hebben alle 3 gereden, het toevallige was alleen dat wanneer Inge reed, er altijd een ‘high excident zone’ was. Na een aantal uur rijden kwamen we aan op de Panorama route. Daar hebben we 3 watervallen gezien (Sabie falls, Berlin falls & Lisabon falls) en nog een aantal mooie uitzichtputen (God’s window, Wonderview & The pinnacle). Het mooiste van deze rit was nog ons Monieks opmerking: ‘Robbeneiland is toch dat eiland van Obama’. Ja Moniek, dit ga je de komende tijd nog vaak horen! Onderweg bij een etensplek ook nog wat apen tegen gekomen, maar die waren helaas al weer weggeglipt voordat we konden uitstappen. Na de Panoramaroute zijn we naar Hazyview gegaan waar onze backpackers was. Deze avond zijn we op tijd naar bed gegaan, want we hadden een lange dag gereden en de volgende dag werden we om half 6 ’s ochtends opgehaald voor een safari in het Krugerpark! Daar hebben we impalas, koedoes, neushoorns, olifanten, zebra’s, leeuwen, nijlpaarden, krokodillen, giraffes, buffels, wrattenzwijnen, apen en een waterbok gezien. Alleen de Luipaard van de big 5 mist nog! Mama had nog een kaart geschreven, maar had ‘The Netherlands’ gespeld als The Nederlands. Dus ik zei, de d moet een th zijn, waarna dit resultaat volgde: The Nederlanths hihi (Sorry mam). De volgende dag een beetje uit kunnen slapen, want we waren allemaal zo moe van de lange safari. Deze dag reden we naar Swaziland, een klein landje in Zuid-Afrika. Toen we net waren vertrokken kwamen we op een plek waar net een ongeluk was gebeurd, een auto was geraakt door een bus. De bus stond dwars over de weg, maar natuurlijk vinden de Zuid Afrikanen er altijd wel een weg omheen… Inge en mama gingen er heen om te kijken of ze konden helpen (gezien Inge’s studie). De vrouw die erin zat had een gebroken arm en haar benen zaten volledig klem. De mensen uit de bus namen alleen maar foto’s in plaats van hulp aan te bieden. Na een hele lange tijd kwam er een politie wagen aan, maar die reed gewoon om het ongeluk heen en reed door… Pas na 45 tot 60 minuten kwam de ambulance. Toen de ambulance ter plaatse was, zijn wij doorgereden omdat we niks meer konden doen. De weg naar Swaziland was echt super mooi. We hebben door de bergen gereden met super mooie uitzichten. In Swaziland aangekomen kwamen we op een onverharde weg, wat zeker wel iets heeft! Wel moet je tijdens het rijden goed opletten op overstekende koeien en geiten. ’s Avonds weer aangekomen bij de backpackers, waar ik Inge en Moniek in een tent sliepen, dat was ’s nachts toch wel koud! Ook weer zo typisch, in de eerste paar maanden van mijn verblijf hier is het nog niet heel vaak weer geweest dat je echt je zomerkleren kan dragen. Het was tenslotte nog winter, wat hier rond de 15 graden betekend (niet verkeerd!) Dus ik hun verteld genoeg warme kleren mee te nemen! Tijdens deze 2 weken vakantie is het op 1 dag na, alleen maar mooi weer geweest met heel veel zon en temperaturen in de 20 graden….

De volgende ochtend werden we door een gids opgehaald en gingen we naar een oud dorpje kijken waar de Swazi’s vroeger in leefden (en hoe 5% van de bevolking nog steeds leeft). Was interessant om te horen hoe zo’n dorp wordt opgebouwd en hoe ze daar leefden. Ik en Inge speelde vertaal gidsen net als in het Krugerpark zodat ook ons mam en ons Moniek het konden volgen. Sommige dingen volgen ze wel, maar niet alles. Daarna zijn we naar een waterval gelopen. Weer terug gekomen in het dorpje, hadden ze een optreden van traditionele dansen. Alle Zuid Afrikanen hebben gevoel voor ritme, kunnen dansen en zingen. In Kaapstad heb ik al een aantal keer een paar protesten gezien, en hier laten ze zich horen door te zingen. Het maakt niet uit hoeveel mensen er meedoen, het klinkt altijd, maar dan ook altijd goed!! Na de dans zijn we naar een ‘craft market’ geweest, een markt met super veel souveniertjes. In de middag zijn we doorgereden (op wegen vol met gaten) naar de andere kant van Swaziland en hebben we geslapen in Pongola, een stadje net buiten Swaziland. Wat ik echt leuk vond is dat je onderweg in plaats van de gebruikelijke pas op herten, hier pas op olifanten bordjes langs de weg staan!

De volgende ochtend zijn we doorgereden naar St. Lucia, waar we in de ochtend even op het strand hebben gezeten. In de middag hebben we een bootsafari gehad waar we veel nijlpaarden en krokodillen hadden gezien. We waren de enige op de boot, dus hadden een privé toer! In St. Lucia staan ook overal borden met pas op voor nijlpaarden in de nacht. Nijlpaarden komen namelijk uit het water om gras te eten in het dorp in de nachten. Wist jij dat nijlpaarden 45 kilometer per uur kunnen rennen met die korte pootjes? Onze gids zei dat als we er een tegenkwamen we moesten zorgen dat we je de snelste bent. En ben je niet de snelste, dan moet je iemand die sneller is tackelen haha. Maar helaas, en misschien maar goed ook zijn we in de avond geen nijlpaarden tegen gekomen. De volgende dag gingen we weer op safari maar nu in Hluluwe National park en werden we om 5 uur in de ochtend opgehaald! In het begin van de trip al was zebra’s en giraffes gezien, maar daarna duurde het toch best lang voordat we weer iets zagen. Maar naar een tijd kwamen we wat neushoorns tegen, hier veel dichterbij dan in het Krugerpark, zelfs een met een baby neushoorn. Voor het middageten hadden we een lekkere braai (BBQ). Daarna onderweg zagen we nog een mega grote groep buffels, wrattenzwijnen, impala’s, koedoes en aan het eind ook nog wat olifanten. De volgende dag wilde we eigenlijk naar Drakensbergen gaan, maar helaas hadden we daar te weinig tijd voor. Dus zijn we onderweg naar Dolpin Coast gegaan in de hoop dat we daar nog wat dolfijnen zouden spotten, maar helaas geen dolfijnen gezien. In Salt Rock hebben we nog lekker aan het strand gelegen en daarna zijn we doorgereden naar Pietermaritzburg waar we die nacht verbleven. De volgende dag vlogen we met z’n alle van Durban terug naar Kaapstad, waar mijn huisgenootjes ons al opstonden te wachten! In de avond heb ik ze rondgeleid in mijn huisje. Voor hun toch ook nu dan echt te zien waar ik de afgelopen tijd heb gezeten en waar ik voorlopig ook nog zal blijven!

Op de maandag moest ik helaas weer naar de universiteit, en is de rest met de kabelbaan de Tafelberg opgegaan, hebben geabseild van Tafelberg (waar ik echt super jaloers op ben, en ik ook zeker nog een keer wil doen!) en daarna hebben ze Lions Head beklommen waar ze de zonsondergang hebben gezien. Gelukkig ging ik alleen maandag naar de uni, zodat ik de rest van de week de rest van Kaapstad kon laten zien! Op dinsdag zijn we via Chapmans peak naar Cape Point gereden, een mooie weg langs de oceaan. Langs de weg hadden we al een paar struisvogels gezien en ik zei dat we die en bavianen nog wel meer in het park zelf zouden zien. In het Kaap de goede hoop nationaal park aangekomen, zijn we naar Cape Point gereden. Daar zijn we eerst naar de vuurtoren gelopen en daarna naar het uiterste puntje. Hierna zijn we naar Kaap de goede hoop gereden, waar we onderweg dan eindelijk wat meer struisvogels zagen en een hele groep zeehonden. Dat er bavianen zaten geloofde niemand al meer, maar onderweg terug zagen we gelukkig ook wat bavianen! Hierna zijn we doorgereden naar Simon’s Town waar op het strand heel veel Zuid Afrikaanse pinguïns zitten. In de avond hebben we de zonsondergang gezien in Camps Bay en hebben we gegeten met al mijn huisgenootjes. Na dit diner waren papa en mama blij mijn vrienden te hebben ontmoet en te weten dat ik in goede handen ben! De volgende dag zijn we in de ochtend vanaf het Waterfront naar Robben Eiland gegaan. Na de boottocht zijn we per bus rondgeleid over het eiland. Tijdens deze tour al veel uitleg gehad over de geschiedenis, de gevangenissen en de politieke gevangenen. Gedurende rit stopten we enkele keren om de schilpadjes over te laten steken. Aan het eind van de bus tour zijn we afgezet bij de gevangenis voor de zwaarst bewaakte gevangenen, waaronder ook de gevangenis van Nelson Mandela. We werden rondgeleid door een een ex-gevangene. Ik denk dat hij uit Namibië kwam aan zijn accent te horen, maar helaas door dat accent kon niemand van ons er iets van verstaan. Na deze tour hebben we de ‘long walk of freedom’ gelopen (zo’n 30 meter haha), die elke gevangene aflegde als hij vrijgelaten werd. Op de terugweg was ik helaas zeeziek geworden. Weer aangekomen aan wal ging het weer een stuk beter. Nog een winkeltje ingelopen waar ik een super mooie djembe zag staan, iets waar ik al zolang naar zocht! Verrassend genoeg was hij hier goedkoper dan al de marktjes waar ik ben geweest. Het Waterfront is namelijk best toeristisch en staat erom bekend dat het daar wat duurder is. Maar ik vergelijking met de marktjes valt dat best wel mee! Hierna zijn we naar Green Market Square gelopen, maar helaas waren ze net begonnen met opruimen. Toen naar Longstreet gegaan, want ik had ons Moniek belooft naar het Beerhouse te gaan (ze hebben daar 99 soorten bier), maar zowel ons Moniek als papa bestelde een Belgisch biertje… Daarna zijn we gaan eten bij Mama Africa en hebben we echt Afrikaans gegeten. Ik, papa en Inge hadden daar een mixed grill met krokodil, koedoe, steenbok en struisvogel, wat allemaal toch verrassend goed smaakte! Met name de steenbok was erg lekker! Omdat we alles hadden gelopen (van Green point waar we sliepen, naar het Waterfront, naar Longstreet) hadden we een taxi terug gepakt. De volgende dag zijn we onderweg naar Hermanus halverwege gaan Quad rijden. Nadat we de bergen voorbij waren was het mooie weer dat we in Kaapstad hadden weg! Maar gelukkig was het droog. Na een proefritje ging mama toch achterop bij ons pap, in plaats van zelf te rijden. Onderweg reden we door bossen over de berg heen. Het was echt super mooi. En door de regen van de nacht ervoor lagen er een paar mooie diepe plassen wat natuurlijk leuk was om doorheen te rijden. Gelukkig had ik, in tegenstelling tot ons Moniek, spatborden! Toen we bijna aan het eind waren duurde het toch wel heel lang voordat ons pap en Moniek volgde, de gids ging terug en het duurde nog steeds lang. Dus Inge en ik besloten om wat extra kilometers te maken en ook terug te gaan, waar we zagen dat er een band van Monieks quad af was! Na het quad rijden zijn we doorgereden naar Hermanus, de plaats die bekend staat om walvissen te spotten. Aan de kant was koud en regenachtig waardoor we een restaurantje opzochten met uitzicht op de oceaan. Daar zagen we regelmatig een vin of rug van een walvis voorbij komen. Inge zag er ook een vlak langs de kust, maar Moniek en mama beweerde toch echt dat dat stenen waren. Inge en papa daar naartoe gelopen en het waren toch echt wel walvissen vlakbij de kust. Helaas toen ik, mama en Moniek aankwamen was hij al weer wat verder. Maar intussen hadden wij wel andere walvissen zien springen! Het is toch wel echt lastig om die walvissen op foto te krijgen! Op vrijdag zijn we in de ochtend naar District 6 museum geweest, in dit museum kun je de apartheid echt goed zien. Het gaat over het verhaal dat een dat district alle zwarte moesten verhuizen naar townships en daar alleen blanke mochten wonen. Na het museum gingen we een township waar we een tour op de fiets kregen. Ik denk dat ze niet gewend was toeristen te krijgen die konden fietsen, want het tempo was zo sloom dat we allemaal bijna omvielen haha. We zijn eerst naar een crèche geweest, waar zo’n 50 kinderen in een super klein huisje zaten. Al de kinderen vonden het leuk om je haren te vlechten! Daarna zijn we naar een lokaal restaurant geweest (een schuur) waar we eten van de braai ophebben. Er is een groot verschil tussen de formele buurt waar allemaal kleine huisjes staan en de informele buurt waar de huizen van golfplaten zijn en ze allemaal super dicht tegen elkaar aan staan. De gids vertelde dat in die buurt veel mensen ziek werden, wat ik me ook erg goed kan voorstellen. In die buurt zijn we ook naar de medicijn vrouwen geweest. Als laatste hebben we nog een bibliotheek gezien. Onderweg sprong er regelmatig een kindje achterop, wat ook wel erg schattig was! Na de township tour zijn we naar HoutBay Harbor market geweest, een indoor markt waar je kunt eten en souveniers kunt kopen. Maar omdat we nog zo vol zaten van het eten in de township hebben we het eten maar overgeslagen. De dag erna, zaterdag, was de laatste dag dat papa, mama en Moniek. In de ochtend zijn we gaan snorkelen met zeehonden bij Duikers Eiland in Houtbay. De zee was best wild, maar daar aangekomen toch allemaal in het water gesprongen. Het was leuk om regelmatig zeehonden voorbij te zien komen! Na een tijdje werd ik weer zeeziek en ben ik terug in de boot gaan liggen. Bij de 2e duik die alleen papa nog deed, waren er meer zeehonden en kwamen ze een stuk dichterbij. Dat kwam doordat de zon toen doorbrak. Daarna zijn we opnieuw naar HoutBay Harbor market geweest waar we een late lunch hebben gehad. Terug gekomen in mijn huisje (want ze moesten in de ochtend al uit de backpackers), hebben we gedoucht, foto’s op mijn laptop gezet etc, maar daarna was het toch echt tijd om papa, mama en Moniek af te zetten op het vliegveld. Nog even deden ze moeilijk over mijn djembe, maar toen ze zagen hij even groot was als het handbagage koffertje, mocht hij gelukkig toch mee! Inge is daarna nog een nacht bij mij blijven slapen en is de volgende dag vertrokken om in haar eentje verder te reizen! Het waren 2 super mooie en leuke weken vakantie! Ik was blij de familie weer te zien! Helaas kon Roy er niet bij zijn (ps. Roy, heeeeel veel plezier in Australië, geniet!! En tot in juni!!). Mijn afgelopen 2,5 week beschrijf ik in mijn volgende verslag na het weekend! De foto’s volgen nog!!